Ruszył nabór do konkursu XVII Tyskiego Festiwalu Monodramu MoTyF!
wpis
Tyski Festiwal Monodramu MoTyF narodził się z potrzeby rozwijania aktywności twórczej i wrażliwości estetycznej wśród aktorów oraz młodzieży zafascynowanej teatrem i scenicznymi formami ekspresji artystycznej. Dotychczasowe edycje udowodniły, że teatr jednego aktora staje się coraz bardziej rozpoznawalną i atrakcyjną formą artystyczną.
8 stycznia 2025 ruszył nabór do tego prestiżowego konkursu.
Zgłoszenia przyjmowane będą do 29 stycznia 2025 r.
Chcąc dowiedzieć się więcej, należy zapoznać się z regulaminem konkursu, dostępnym do pobrania poniżej.
GALERIA
Konkurs Chórów rozstrzygnięty
wpis
Występy chórów oceniało jury w składzie:
prof. dr hab. ks. Antoni Reginek – muzykolog, konsultor komisji episkopatu Polski ds. muzyki sakralnej, członek Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych – przewodniczący jury,
Tadeusz Piszek – śpiewak, wykładowca Akademii Muzycznej w Katowicach,
zw. dr hab. Jan Ballarin – śpiewak operowy, pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Muzycznej w Katowicach,
mgr Tomasz Giedwiłło – dyrygent, muzyk, nauczyciel, dyrektor Zespołu Szkół Muzycznych im. F. Rybickiego w Tychach,
dr Dominika Kawiorska – dyrygent w Zespole Szkół Muzycznych w Sosnowcu, teoretyk muzyki, absolwentka Akademii Muzycznej w Katowicach.
Po wysłuchaniu wszystkich występów i obradach, jurorzy postanowili przyznać następujące nagrody:
I miejsce dla Chóru La Musica pod dyrekcją Karoliny Filipczak-Sulimy
II miejsce dla Rybnickiego Chóru Kameralnego Autograph pod dyrekcją Joanny Glen
III miejsce dla Chóru Risonanza Continua pod dyrekcją Filipa Białasa
Wyniki konkursu ogłoszono w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Tychach, gdzie nagrodzone chóry ponownie wystąpiły przed tyską publicznością, tym razem wspólnie, podczas pierwszej części koncertu finałowego (fotorelacja dostępna w galerii poniżej).
Wszystkim nagrodzonym chórom składamy serdeczne gratulacje!
Organizator: Miejskie Centrum Kultury w Tychach
Konkurs Chórów zrealizowany został w ramach 34. edycji festiwalu Tyskie Wieczory Kolędowe finansowanego z budżetu Miasta Tychy. Wydarzenie zostało objęte honorowym patronatem prezydenta miasta Tychy Macieja Gramatyki oraz Archidiecezji Katowickiej. Dyrektorem artystycznym festiwalu jest dr hab Henryk Jan Botor.
Foto. W. Chrzanowski
GALERIA
„Blues – Śląsk – codzienność”
wpis
Wystawa przedstawia szeroko pojęte zagadnienie śląskiego bluesa – wielopłaszczyznowe relacje między dźwiękiem, przestrzenią i funkcjonowaniem człowieka, w tym jego potrzebą doznawania harmonii i piękna – w wymiarze niejednokrotnie nieoczywistym. Jest efektem współpracy Muzeum Miejskiego w Tychach i Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
Motyw bluesa i śląskiej codzienności zainspirował słuchaczki i słuchaczy Studiów Podyplomowych Historii Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, którzy przygotowali wystawę w ramach zajęć Warsztaty metodyczne – organizacja wystawy, pod kierunkiem dr. Patryka Oczki. To już trzecia ekspozycyjna odsłona współpracy Muzeum Miejskiego w Tychach i Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zainaugurowała ją w 2022 roku wystawa „Tony industrii”, a w 2023 roku zwiedzający mogli oglądać wystawę „Przestrzenie samotności”.
Wystawa to prezentacja dzieł artystek i artystów związanych ze środowiskiem śląskim: Pauliny Bobak, Ryszarda Czernowa, Weroniki Hluchnik, Romana Kalarusa, Jana Nowaka, Romana Nowotarskiego, Tomasza Wenklara i Franciszka Wyleżucha. Prace pochodzą ze zbiorów Muzeum Historii Katowic, Muzeum Miejskiego w Tychach i zbiorów prywatnych.
zespół kuratorski (wybór i przygotowanie prac): słuchaczki i słuchacze Studiów Podyplomowych Historii Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach: Sandra Babczyk, Marek Biela, Igor Bieńkowski, Paulina Bilińska, Agnieszka Błaszczyszyn, Paulina Bobak, Alicja Dabergut, Agnieszka Dąbrowska, Alicja Dyrszka-Sioła, Anna Goździkowska-Kassentini, Weronika Hluchnik, Dominika Horodecka, Marlena Iwańska, Sławomir Kaczor, Joanna Kałużna, Renata Kocaj, Marek Kruczek, Natalia Kurzyńska, Adam Mariuk, Magdalena Mądry-McAuley, Dariusz Mężyk, Magdalena Mirocha, Monika Rzegocińska-Wiącek, Tomasz Sowiński, Kazimierz Sporoń, Izabella Stasiak, Aleksandra Stecko, Dariusz Suchenek, Marta Świeży, Elżbieta Wantuch, Dorota Waryś-Kapica, Renata Wodzki
prowadzenie: dr Patryk Oczko
program edukacyjny: Katarzyna Grobelna
promocja: Agnieszka Woszczyńska, Gabriela Oleksy
czas trwania: 31 stycznia–19 kwietnia 2025
miejsce: Stary Magistrat, pl. Wolności 1, Tychy
wstęp wolny
Wydarzenia towarzyszące wystawie:
otwarcie wystawy/ 31 stycznia 2025 (piątek), godz. 18.00
partner:
Uniwersytet Śląski w Katowicach
patroni medialni:
„Dziennik Zachodni”
Tygodnik „Twoje Tychy”
„Gazeta Uniwersytecka“
Polskie Radio Katowice
Studenckie Studio Radiowe EGIDA
TVP 3 Katowice
Tychy.pl
Ślązag
fot. Ryszard Czernow, „W Teatralnej”, fotografia, 1985–96/2008, ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach
GALERIA
Najlepszy reportaż 2024 Fujifilm X Klub Polska
wpis
Grzegorz Krzysztofik z wykształcenia jest magistrem Zarządzania Przedsiębiorstwem Europejskim. Tytuł ten zdobył w Śląskiej Wyższej Szkole Zarządzania im gen. Jerzego Ziętka. Od młodości jest związany z życiem kulturalnym Tychów. Obecnie spełnia się jako muzyk amator, organizator wydarzeń kulturalnych oraz dokumentalista życia kulturalnego miasta Tychy i okolic.
Jest założycielem zespołu WIANO, który w nowatorski sposób łącząc współczesne formy muzyki promował śląskie pieśni i melodie. Grzegorz Krzysztofik jest również pomysłodawcą oraz współorganizatorem cyklu koncertów oraz warsztatów pod nazwą „Wiano Festiwal”, które odbywały się w latach 2016-2019.
Po zawieszeniu działalności muzycznej zespołu Grzegorz Krzysztofik skupił swoje siły twórcze przede wszystkim na fotografii koncertowej, teatralnej, ulicznej i reportażowej. Obecnie jest akredytowanym fotografem przy AUKSO – Orkiestrze Kameralnej Miasta Tychy. Realizuje projekty fotograficzne również z Teatrem Małym w Tychach, Teatrem Rozbark w Gliwicach, Teatrem APart w Katowicach oraz Muzeum Miejskim w Tychach. Oprócz tego jest instruktorem podczas warsztatów fotograficznych „Zlotu Pasjonatów Fotografii” organizowanego przez portal Cudzechwalicie.pl, stypendystą Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury oraz członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików.
Najważniejsze sukcesy fotograficzne:
2018:
- „Tychy Press Photo” – I miejsce w kategorii „Najlepsze zdjęcie wykonane w Tychach”.
- „Psychofan” – autorska wystawa fotograficzna dokumentująca koncerty orkiestry AUKSO.
2019:
- „Tychy Press Photo” – I miejsce w kategorii „Reportaż”.
- „eduDANCE” – długoterminowy projekt dokumentujący pracę niepełnosprawnych dzieci nad spektaklem teatralnym. Projekt zakończony indywidualną wystawą fotograficzną.
2020:
- „Tychy Press Photo” – I miejsce w kategorii „Reportaż”.
- „Tychy Press Photo” – I miejsce w kategorii „Najlepsze zdjęcie wykonane w Tychach”.
- „Obiektywnie Śląskie” – III miejsce w kategorii „Reportaż”.
- „Ślady” – album fotograficzny wydany w ramach otrzymanego Stypendium w dziedzinie kultury, finansowanego przez Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego.
2021:
- „Wystaw się w Krośnie”, Nocne Teatralia Strachy – Festiwal Sztuk Alternatywnych – główna nagroda, wystawa „Śląsk Taneczny”.
- „Śląsk Taneczny” – długoterminowy projekt zakończony wydaniem albumu fotograficznego.
2022:
- „Tychy Press Photo” – I miejsce w kategorii „Najlepsze zdjęcie”.
- „W Obiektywnie 2021” – III miejsce w konkursie organizowanym przez Ośrodek Kultury Plastycznej Wieża Ciśnień.
- „Takie jest życie, taki jest świat” Karlino 2022 – III miejsce w konkursie organizowanym przez Karliński Ośrodek Kultury.
- „Śląsk Taneczny” – wystawa indywidualna organizowana przez Miejskie Centrum Kultury w Tychach w Oknie na kulturę w Gemini Park Tychy.
- „Miasto Moje A W Nim…” – wystawa indywidualna w Spółdzielczym Domu Kultury „Tęcza” w Tychach, poświęcona miastu Tychy.
- „Stany” – wystawa indywidualna z okazji Dni Integracji w Knurowie.
- Zakończenie kursu III stopnia organizowanego przez ZPAF okręg śląski.
2023:
- Członkostwo w Związku Polskich Artystów Fotografików.
- „Sztos” – I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym organizowany przez Dom Kultury w Pleszewie.
- „W obiektywie 2022” – III miejsce w konkursie fotograficznym organizowanym przez Ośrodek Kultury Plastycznej Wieża Ciśnień im. Bogdana Jareckiego w Kaliszu.
- „Świat w roku 2022” – II miejsce oraz Srebrny Medal Fotoklubu RP w konkursie fotograficznym organizowanym przez Stowarzyszenie Myślenickiej Grupy Fotograficznej.
Do tych osiągnięć dołącza właśnie zdobycie uznania członków Fujifilm X Klub Polska. Serdecznie gratulujemy sukcesów i czekamy na dalsze owoce dokumentowania tyskich wydarzeń i inicjatyw.
fot. Grzegorz Krzysztofik
GALERIA
Nowy kierunek w katowickiej ASP
wpis
LOKAL.LAB to unikatowy program studiów podyplomowych, który łączy interdyscyplinarne podejście do sztuki, kultury i spraw społecznych z praktycznym działaniem na rzecz miast i wspólnot. Adresowane są do osób, które pragną kształtować przestrzeń społeczną, angażując sztukę, animację kultury i narzędzia pracy społecznej.
Dla kogo?
Studia są idealne dla:
- pracowników administracji publicznej i jednostek zajmujących się rozwojem miast,
- osób związanych z instytucjami kultury,
- artystów, animatorów i aktywistów,
- wszystkich, którzy chcą realizować projekty wspierające lokalne społeczności.
Czego się nauczysz?
Program studiów obejmuje trzy semestry podzielone na trzy laboratoria:
- Laboratorium myślenia: analiza współczesnych problemów miast i wspólnot.
- Laboratorium uważności: praktyczne poznawanie realizowanych już działań.
- Laboratorium współpracy: tworzenie i wdrażanie własnych projektów oraz interwencji postartystycznych.
Zdobędziesz wiedzę i narzędzia, które pomogą Ci:
- budować strategie komunikacji między artystami, społecznościami i instytucjami,
- realizować długofalowe projekty na rzecz lokalnego dobrostanu,
- inicjować zmiany społeczne za pomocą sztuki i kultury.
Wyjątkowa kadra
Do prowadzenia zajęć zaprosiliśmy cenionych specjalistów i praktyków, w tym Joannę Wowrzeczkę, Adama Pisarka, Filipa Springera, Edwina Bendyka i Bognę Świątkowską.
Dlaczego warto?
LOKAL.LAB to studia dla osób kreatywnych, otwartych na współpracę i integrację różnych perspektyw. To także przestrzeń, w której nauka łączy się z praktyką, a uczestnicy zdobywają konkretne umiejętności pozwalające działać na rzecz sprawiedliwej transformacji oraz angażowania społeczności lokalnych.
Informacje i zapisy do 14 lutego 2025 przez stronę uczelni asp.katowice.pl.
GALERIA
Nabór do chóru Tree of Sounds
wpis
Alicja Andrejczuk – dyrygentka Tree of Sounds ogłasza NABÓR do chóru gospel Tree of Sounds i zaprasza na wyjątkowe spotkanie, gdzie będziesz mógł/mogła poznać grupę, spróbować swoich sił i poczuć niezwykłą energię gospel.
Kiedy? – 15 stycznia 2025 (środa), godzina 18.00
Gdzie? – Dom parafialny przy kościele św. Marii Magdaleny w Tychach
Nie musisz być profesjonalnym wokalistą ani znać nut – wystarczy Twoja pasja do śpiewania i chęć przeżycia czegoś pięknego w grupie pełnej pozytywnej energii.
Po próbie zaplanowaliśmy krótkie, przyjazne przesłuchanie dla tych, którzy będą chcieli do nas dołączyć. Nie martw się, obiecujemy, że nie ma się czego bać – wspieramy się nawzajem!
Zacznij swoją przygodę z gospel już dziś!
Chór Tree of Sounds czeka może właśnie na Ciebie!
Organizator: Alicja Andrejczuk, Tree of Sounds
GALERIA
Noworoczny egzemplarz „Ram Kultury” już dostępny!
wpis
Wśród gościnnych spektakli, jakie pojawią się na scenie Teatru Małego, znajdziecie serię operetek, ale także ofertę kabaretową na wysokim poziomie. Szczegóły oczywiście w naszym kalendarium.
Ale nie będzie wyłącznie lekko, łatwo i przyjemnie. W styczniu na deskach Teatru Małego odbędzie się m.in. prapremiera monodramu Hibernacja inspirowanego historią Tomka Mackiewicza, himalaisty-outsidera, który swoje ekspedycje organizował na własną rękę i na własnych zasadach, gromadząc środki m.in. za pomocą crowdfundingu. Zginął w 2018 roku podczas zejścia ze szczytu Nanga Parbat. W postaci Tomka, jak mówi wcielający się w nią Krystian Durman (strona 14), najważniejsza jest walka człowieka z samym sobą i swoimi demonami. A także życiowe motto Mackiewicza: nie czekaj ze spełnianiem marzeń, nikt nie zrobi tego za ciebie. Czas ucieka.
Styczeń to dobry moment, by po świątecznym zgiełku zwolnić na chwilę i oddać się refleksji nad znaczeniem i symboliką Bożego Narodzenia. Okres bożonarodzeniowy trwa przecież w tym roku do 12 stycznia. Ale nawet wówczas nie żegnamy się z kolędowaniem, ponieważ dokładnie tego dnia rozpoczną się Tyskie Wieczory Kolędowe.
W Oknie na Kulturę – minigalerii sztuki funkcjonującej w Gemini Park Tychy – trwa wystawa Decydujący moment przygotowana przez członków Tyskiego Towarzystwa Fotograficznego pod kuratelą Rafała Klimkiewicza. Tytuł oraz myśl przewodnia wystawy nawiązują do koncepcji prekursora sztuki fotoreportażu Henri Cartiera-Bressona, w myśl której w fotografii istotne jest uchwycenie jednego, unikalnego momentu wyrażającego kwintesencję danego zdarzenia. Takie decydujące momenty zapisują się nie tylko na kliszy czy matrycy fotograficznej. Zapisują się też w nas. Chyba każdy nosi w pamięci takie chwile, które jest w stanie odtworzyć z najdrobniejszymi szczegółami. W nowym roku życzymy wszystkim – nie tylko fotografom – aby nie przegapiali tych decydujących momentów.
Sylwia Witman
W najnowszym numerze znajdziemy:
– wywiad z maestro Michałem Brożkiem,
– gościnne karnawałowe propozycje Teatru Małego w Tychach,
– zapowiedź wystawy Grzegorza Hańderka, która zagości w Miejskiej Galerii Sztuki OBOK
– recenzja najnowszego spektaklu Miszy Czornego Popioły. Milenium, który zaprezentowany zostanie na deskach Teatru Małego w Tychach,
– oraz wiele innych ciekawych artykułów, a także bogate kalendarium na cały miesiąc.
Przypominamy, że miesięcznik kolportowany jest na terenie całego miasta (lista poniżej) i jest całkowicie darmowy, dlatego zachęcamy do zabrania go ze sobą i przeczytania 39. już numeru „Ram Kultury”.
Wydawca: Miejskie Centrum Kultury w Tychach, ul. Bohaterów Warszawy 26, 43-100 Tychy, tel. 32 438 20 61, e-mail: redakcja@mck.tychy.pl
Redaktor naczelna: Sylwia Witman, e-mail: ramykultury@kultura.tychy.pl
Zespół: Daria Gawrońska, Agnieszka Lakner, Małgorzata Król, Justyna Stolfik-Binda
Korekta: Agnieszka Tabor
Layout: Aleksandra Krupa i Bartek Witański Blank Studio, Marcin Kasperek KlarStudio
Skład i łamanie: Magdalena Dziedzic KlarStudio
Druk: Drukarnia AAPrint, Mikołów Nakład: 3000 egz.
Foto na okładce: Rafał Paluszek
Miesięcznik znaleźć można we wszystkich instytucjach kultury, młodzieżowych domach kultury, klubach osiedlowych, urzędach, Gemini Park Tychy oraz wybranych restauracjach. Szczegółowa lista punktów dystrybucji znajduje się TUTAJ.
Poniżej prezentujemy również dotychczasowe wydania „Ram Kultury” w wersji online:
Ramy Kultury nr 39
Ramy Kultury nr 38
Ramy Kultury nr 37
Ramy Kultury nr 36
Ramy Kultury nr 35
Ramy Kultury nr 34
Ramy Kultury nr 33
Ramy Kultury nr 32
Ramy Kultury nr 31
Ramy Kultury nr 30
Ramy Kultury nr 29
Ramy Kultury nr 28
Ramy Kultury nr 27
Ramy Kultury nr 26
Ramy Kultury nr 25
Ramy Kultury nr 24
Ramy Kultury nr 23
Ramy Kultury nr 22
Ramy Kultury nr 21
Ramy Kultury nr 20
Ramy Kultury nr 19
Ramy Kultury nr 18
Ramy Kultury nr 17
Ramy Kultury nr 16
Ramy Kultury nr 15
Ramy Kultury nr 14
Ramy Kultury nr 13
Ramy Kultury nr 12
Ramy Kultury nr 11
Ramy Kultury nr 10
Ramy Kultury nr 9
Ramy Kultury nr 8
Ramy Kultury nr 7
Ramy Kultury nr 6
Ramy Kultury nr 5
Ramy Kultury nr 4
Ramy Kultury nr 3
Ramy Kultury nr 2
Ramy Kultury nr 1
GALERIA
Karnawałowo, operetkowo!
wpis
Na początku, 3 stycznia, na Noc w Wenecji zaprosi widzów Arte Creatura Teatr Muzyczny. Słynna operetka autorstwa Johanna Straussa gwarantuje szampańską zabawę – zwłaszcza, gdy miłosne perypetie przedstawicieli weneckiej szlachty i mieszczaństwa prezentują wspaniali soliści i znakomita orkiestra. Dodajmy do tego znaną serenadę Zejdź do gondoli i inne kompozycje króla walca – i mamy niezawodny przepis na karnawał w prawdziwie weneckim stylu!
Kolejny spektakl operetkowy zagości na scenie Teatru Małego już 8 stycznia. Podczas koncertu Wielka sława to żart – wiedeńskiej operetki usłyszymy najsłynniejsze i najbardziej przebojowe arie i duety z oper, operetek i musicali (na czele z tytułową arią Wielka sława to żart), a także neapolitańskie pieśni i standardy światowej sceny pop. Zaśpiewają je wybitni artyści sceny operetkowej.
W programie m.in. utwory z operetek Księżniczka czardasza, Hrabina Marica, Baron cygański, Wesoła wdówka czy Casanova. Jak mawiał Bogusław Kaczyński, ten repertuar oraz jego wykonanie jest gwarancją satysfakcji widzów.
Na następne spotkanie z operetką nie trzeba będzie długo czekać. Już 11 stycznia na deskach Teatru Małego zagości Wielka gala Johann Strauss show w wykonaniu orkiestry, solistów i baletu. Ten jedyny w swoim rodzaju koncert zachwycił już tysiące widzów. W projekcie oprócz znakomitych solistów bierze udział jedna z najlepszych orkiestr świata: Johann Strauss Orchestra. Usłyszymy najsłynniejsze kompozycje rodziny Straussów: cudowne walce, zabawne polki oraz najpopularniejsze fragmenty z operetek Zemsta nietoperza, Baron cygański, Wiedeńska krew, Noc w Wenecji.
Wspaniałej muzyce będą towarzyszyły układy choreograficzne w perfekcyjnym wykonaniu solistów Grand Royal Ballet oraz wirtuozerskie arie w wykonaniu gwiazd: Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, Opery w Magdeburgu, Opery Lwowskiej, K&K Berliner Philharmoniker.
Choreografia, a także dekoracje i kostiumy każdego z tych trzech spektakli z pewnością sprawią, że będzie to uczta nie tylko dla uszu, ale i dla oczu. Warto rozpocząć rok w atmosferze weneckiego i wiedeńskiego karnawału.
Link do wydarzenia tutaj.
oprac. Sylwia Witman
GALERIA
Dyrygent, czyli człowiek orkiestra
wpis
Kim właściwie jest maestro Michał Brożek, ile i jakie ma zadania do wykonania, stając przed blisko stuosobowym zespołem, co go najbardziej cieszy w pracy z chórzystami i kiedy zdecydował, że zawodowo będzie dyrygował ludźmi? Ten wywiad ma nawet kolor i mam wielką nadzieję, że z łatwością rozpoznacie Państwo tę barwę.
Ponieważ Pańskie nazwisko w wyszukiwarce można skojarzyć bez trudu z hasłami: dyrygent, organista, nauczyciel, to wnioskuję, że jest Pan muzykiem w pojęciu bardzo wszechstronnym – którą z muzycznych aktywności wskazałby Pan jako tę jedną ulubioną i dlaczego?
Na pewno będzie to trudne do określenia, ponieważ studia, które skończyłem w Katowicach, otworzyły mi naprawdę ogromne horyzonty i rozwinęły mnie wielowątkowo. Miałem to szczęście, że byłem na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, gdzie skończyłem dwie specjalności: dyrygenturę chóralną oraz edukację muzyczną, dodatkowo ukończyłem specjalizację muzyki kościelnej. Jeżeli miałbym wybrać tylko jedną działalność, która inspiruje i zajmuje mnie najbardziej, to będzie to dyrygentura. Głównie z tego powodu, że w ramach funkcji dyrygenta mieści się także bycie nauczycielem, przewodnikiem i mentorem, w obecnej nomenklaturze rzekłbym liderem. Pracując z różnymi chórami, stojąc przed różnymi ludźmi – starszymi, młodzieżą, dziećmi, z różnorakim wykształceniem i doświadczeniem – muszę umieć zainspirować każdego z nich i spowodować, że wszyscy będą chcieli słuchać tego, co do nich mówię, i mi zaufać. Ta funkcja przewodnika jest dość istotna, ale nawiązując do wspomnianej przed chwilą różnorodności i wielowątkowości, dyrygent czasem musi też stać się psychologiem, który w rozmowach, czy podczas samego śpiewania, rozładowuje napięcia chórzystów po całym dniu pełnym emocji. Gdybym na próbach nie był pewny siebie i swojego przewodnictwa, to chórzyści od razu wyczuliby to i podświadomie wykorzystywali, a tego w pracy dyrygenta chcemy uniknąć. Myślę, że warto jeszcze nadmienić, że dyrygent pełni także funkcję logistyka – w przypadku chóru akademickiego, który prowadzę, mam do zarządzenia grupę blisko stu śpiewaków. Oczywiście są wyznaczone osoby (zarząd z kierownikiem na czele), które pomagają mi w koordynacji i planowaniu działań, mam też do pomocy instruktorów, którzy z kolei pomagają rozczytywać utwory, prowadząc próby sekcyjne, ale jednak to ja, jako dyrygent, odpowiadam za jak najlepszą atmosferę i logistykę naszych spotkań.
Sto osób w chórze robi imponujące wrażenie!
Zgodzę się, to ogromna radość, że tylu młodych ludzi fascynuje śpiew chóralny. Wiele osób marzy o występach na dużych scenach lub wykonywaniu muzyki ze znanymi artystami. Cieszę się, że jako chór możemy spełniać te marzenia i być atrakcyjną propozycją samorozwoju dla młodych osób. Z racji dużej liczby chórzystów wielokrotnie działamy jednocześnie na kilka zespołów. Z reguły całego naszego programu nie da się śpiewać w pełnym składzie, więc po przeprowadzonych przesłuchaniach w mniejszych grupach do wyjazdów konkursowych kwalifikuje się około pięćdziesięciu chórzystów. Oczywiście istnieją możliwości, gdzie śpiewa naraz cały chór. Jednym z takich momentów w ciągu roku artystycznego jest Metropolitalny Festiwal Chóralny, który organizuję z Chórem Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach. Wówczas w koncercie finałowym oprócz mojego chóru śpiewają jeszcze inne zaproszone zespoły. Muszę przyznać, że nie tylko w chórze akademickim zwiększyło się zainteresowanie współbrzmieniem, również w chórze Cantate Deo, który założyłem w 2008 roku, przyjąłem od początku września tego roku kilkunastu nowych chórzystów, co spowodowało, że w zespole jest ponad pięćdziesiąt osób.
Bardzo ciekawi mnie powrót do dwóch punktów Pańskiego życiorysu: pierwsze Pańskie muzyczne dziecięce wspomnienie oraz ten jeden moment – o ile da się go precyzyjnie ustalić – w którym już Pan zrozumiał, że będzie szedł przez życie w akompaniamencie muzyki.
Pamiętam, że nieraz już ktoś pytał mnie, jak to się stało, że zostałem dyrygentem – odpowiadając, wracałem do dziecięcych lat, kiedy pojawiły się pierwsze myśli o muzycznej przygodzie z batutą w ręku. Wówczas, myśląc o dyrygencie, miałem przed oczyma mężczyznę z bujnymi włosami na głowie, który impulsywnie za pomocą swojego ciała kreuje muzykę. Szczerze mówiąc, już wtedy bardzo mi się podobała wizja takiej pracy – stanie przed orkiestrą i chórem bowiem bardzo przyciąga ludzki wzrok, mimo że stoi się tyłem do publiczności. Już podczas studiów odczuwałem silne wsparcie i kierownictwo kilku znaczących dla mnie osób, jak na przykład Pani profesor Agnieszki Franków-Żelazny, bardzo znanej w Polsce chórmistrzyni, u której rozpocząłem przygodę z dyrygenturą, profesor Iwony Melson, która wpłynęła na mój dyrygencki warsztat, profesora Czesława Freunda, który rozwinął moją dojrzałość muzyczną poprzez śpiewanie w Chórze Kameralnym Akademii Muzycznej w Katowicach. W tym dość późnym chyba momencie, czyli na studiach, zrozumiałem, że jestem we właściwym miejscu – że to jest TO, co chcę robić w przyszłości. Nie mogę tutaj pominąć pewnej istotnej w mojej historii tyszanki – pani Teresy Chmiel, dzięki której w 2013 roku uzyskałem tę możliwość, by poprowadzić chór Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach. Chór akademicki niewątpliwie wpłynął na rozwój mojej kariery, bo wówczas – młodemu absolwentowi – powierzono mi tak wspaniały zespół, co dziś traktuję jako dużą dawkę zaufania oraz jako umożliwienie mi rozwinięcia skrzydeł. A takie najwcześniejsze dziecięce muzyczne wspomnienie mam z przedszkola, wówczas uczyłem się w ognisku muzycznym gry na keyboardzie. Jednak najbardziej zapadł mi w pamięci występ sceniczny z małym zielonym akordeonem.
Wspaniałe! W tej chwili wyobrażam sobie małego chłopca z zielonym instrumentem i zadaję sobie pytanie – czy ten kilkuletni Michał wiedział, że pewnego dnia otrzyma wyróżnienie od Prezydenta Miasta Tychy podczas Tyskiej Gali Kultury 2024?
Myślę, że wówczas sobie tego w żaden sposób nie wyobrażałem. Oczywiście to wielka gratyfikacja, ale równocześnie ogromna motywacja do stawiania sobie kolejnych muzycznych wyzwań. Nagroda Prezydenta Miasta Tychy nie była dla mnie przełomem w rozumieniu otwarcia się nowych możliwości, ponieważ tutaj muszę wspomnieć, że odkąd pamiętam, współpraca z Miejskim Centrum Kultury i Miastem Tychy układała się bardzo pozytywnie. Mam tutaj na myśli fakt, że chór Cantate Deo działający przy parafii Krzyża Świętego w Tychach-Czułowie wielokrotnie był i nadal jest zapraszamy do oprawy muzycznej miejskich uroczystości i jest zawsze bardzo pochlebnie przyjmowany i recenzowany. Nie ukrywam, że tego rodzaju rozpoznawalność przyczynia się do obfitych naborów nowych uczestników i to mnie ogromnie cieszy. Wyróżnienie od Prezydenta zmieniło chyba bardziej moje nastawienie, ponieważ z podbudowaną pewnością siebie, z przysłowiowym „kopem do działania” zacząłem stawiać sobie coraz wyższe poprzeczki i mocno się rozwijać.
Najbliższe plany na – XXXIV Tyskie Wieczory Kolędowe (styczeń 2025) – jakie aranżacje kolędowe usłyszymy?
Na Tyskie Wieczory Kolędowe nie wybieramy się jako uczestnicy konkursu. Wystąpimy z solowym koncertem, z uwagi na zdobytą najwyższą lokatę w poprzedniej edycji tego wydarzenia. Zatem przygotowujemy repertuar kolęd tradycyjnych, takich jak Bóg się rodzi, Wśród nocnej ciszy, ale pojawią się też kolędy w nieco nowszych aranżacjach i kilka z nich będzie mojego autorstwa – między innymi Ach, ubogi żłobie czy Północ już była. Mamy w planie także zaśpiewać Lulajże, Jezuniu w opracowaniu tyszanina Piotra Pudełko oraz Mędrcy świata w aranżacji Pawła Łukaszewskiego – moim zdaniem niełatwy, ale bardzo inspirujący kawałek sztuki. Ponadto będzie okazja usłyszeć kilka utworów sakralnych, które z powodzeniem zaprezentowaliśmy na międzynarodowym konkursie chóralnym w Cieszynie (7 grudnia 2024 roku).
Zmierzamy ku podsumowaniu, mam jeszcze takie przewrotne pytanie: czy chórzyści Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach Pańskim zdaniem lepiej liczą, czy lepiej śpiewają?
Nie sprawdzałem wprawdzie ich umiejętności matematycznych, natomiast śpiewają wyjątkowo pięknie. Naprawdę tworzą muzyczny klimat, zgrywają się osobowościami i to wszystko sprawia, że możemy bez wahania sięgać po trudną, ambitną literaturę i robić ją dobrze. Mówi się w branży, że nie ma złych chórów, są tylko źli dyrygenci – myślę, że chórzyści są odzwierciedleniem dyrygenta, dosłownie jego lustrem, zatem na pewno cieszy fakt, że oba moje zespoły są w stanie brać na warsztat ciekawe projekty, które dają radość zarówno śpiewakom, jak i publiczności. Praca dyrygenta to misja, bo nie chodzi w życiu wyłącznie o realizowanie własnych ambicji, poszukiwanie tylko gratyfikacji i nagród. Praca z ludźmi, których łączy wspólny cel i pasja, bycie ich liderem, który scala grupę, sprawia mi równie wielką, a czasem i większą radość niż wszelakie nagrody.
Chciałabym życzyć dalszych wyróżnień i sukcesów, ale właściwie jestem o nich przekonana, więc bardziej skupię się na życzeniu zdrowia i niegasnącego zapału, aby z łatwością realizował Pan kolejne cele i sięgał jeszcze wyżej ze swoimi chórami. Dziękuję za rozmowę.
Dziękuję.
Z dyrygentem Michałem Brożkiem rozmawiała Hanna Leśniewska
GALERIA
Aktualności powiązane
Dyrygent, czyli człowiek orkiestra
Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Witaj, gwiazdko złota”
XXX Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Witaj, gwiazdko złota”
Przyświeca nam taka sama idea, co na samym początku
Finał Tyskich Wieczorów Kolędowych
Rozpoczęliśmy wielkie kolędowanie!
Wydarzenia towarzyszące
Chór Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach pod dyr. Michała Brożka
Olga Bończyk z zespołem
Maria Pomianowska Trio
Ogólnopolski Konkurs Plastyczny “Witaj, gwiazdko złota”
Odszedł Kazimierz „Filo” Galaś
wpis
To on, pozostając w cieniu ponadczasowego sukcesu zespołu Dżem sprawił, że do dziś rzesze fanów śpiewają „Czerwony jak cegła” czy wspominają tyskie „Jesiony” nie tylko w piosence. Kazimierz Galaś był przyjacielem Ryśka Riedla oraz wyjątkowym autorem wybranych tekstów zespołu Dżem, takich jak m. in. wspomniane wyżej czy zacytowana na początku wpisu, tak trafna w słowach, „Ballada o dziwnym malarzu”.
Dla Miejskiego Centrum Kultury w Tychach Filo był skarbnicą opowieści sprzed lat podczas wycieczek śladami Ryśka Riedla „Trolejbusem z Bluesem”, a zaledwie trzy miesiące temu – uważnym jurorem ogólnopolskiego konkursu zespołów podczas festiwalu Rock na Plaży.
Miasto Tychy straciło wielkiego, choć tak skromnego człowieka kultury, a cały świat polskiego bluesa – osobę, która w tak trafny sposób opisywała przewrotne losy życia czy ciemne zaułki ludzkiej egzystencji. Kazimierz Galaś miał 63 lata.
Filo jest „tam, gdzie teraz białą farbą maluje wieczny czas”, jak sam napisał przedstawiając nam „dziwnego malarza”…
Magdalena Borucka
Miejskie Centrum Kultury w Tychach
Autorzy zdjęć: Beata Kucz, Magdalena Borucka, Grzegorz Krzysztofik
GALERIA
Aktualności powiązane
Odszedł Kazimierz „Filo” Galaś
Rock na Plaży 2024 – wiemy, kto wystąpi w finale!
KONKURS – wygraj gadżety „Rocka na Plaży 2023”
„Zawsze warto być człowiekiem” – mural Ryśka Riedla
