Ale by nieco osłodzić młodzieży powrót do codziennych obowiązków po długich wakacjach, mamy cały wachlarz propozycji kulturalnych. Po pierwsze cykl „Dzieciniec teatralny” będzie trwał nadal we wrześniu i październiku, w odróżnieniu od lat poprzednich, gdy był wydarzeniem wakacyjnym. Po drugie, Teatr Mały na swojej kameralnej scenie przygotowuje kolejne premiery skierowane do młodych widzów. Po trzecie, w cyklu AUKSO4KIDS prowadząca Asi Mina będzie tym razem zachęcać dzieci do poznawania możliwości najwspanialszego instrumentu, jakim jest ich własny głos. A w pierwszy weekend września w Mediatece zostanie zaprezentowana opera dla dzieci Album rodzinny. Przestraszyło was słowo „opera”? Niech obawy rozwieje nazwisko autora warstwy tekstowej: Michał Rusinek.

Wrzesień to tradycyjnie Rock na Plaży, o którym więcej piszemy na stronie obok. To także Tyski Festiwal Teatrów Niezależnych ANDROMEDON, który odbywa się już po raz 9. Jego program także jest – jak zawsze – bogaty w spektakle adresowane do młodszej publiczności. Ale nie brakuje też propozycji dla widza dojrzałego, którego twórcy niezależnego teatru nierzadko stawiają wobec zagadnień trudnych i bolesnych.

Ciekawostką w tegorocznym programie ANDROMEDONu będzie spektakl Zachciało się wom Kalwaryi Teatru Polonijnego z Oberhausen. To kolejny etap wymiany kulturalnej pomiędzy miastami partnerskimi. Jest to – podobnie, jak było wcześniejsza wystawa prac plastycznych – rewizyta artystów z Oberhausen. Tyskie środowisko teatralne reprezentował już w Niemczech Teatr HoM ze spektaklem Monsieur Charlie (który także będzie można obejrzeć na tegorocznym ANDROMEDONie).

Sylwia Witman

W najnowszym wydaniu:

– zapowiedź nowego sezonu artystycznego Aukso – Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy i Teatru Małego w Tychach,
– zwiastun nadchodzących wystaw malarstwa, rzeźby, fotografii i innych sztuk wizualnych, które swoje wernisaże będą miały we wrześniu, w całym mieście, w różnych lokalizacjach,
– zaproszenie do uczestniczenia w kolejnej edycji Tyskiego Festiwalu Teatrów Niezależnych Andromedon
– i wiele innych aktualności i artykułów na temat nadchodzących wydarzeń kulturalnych!

Wydawca: Miejskie Centrum Kultury w Tychach, ul. Bohaterów Warszawy 26, 43-100 Tychy, tel. 32 438 20 61, e-mail: redakcja@mck.tychy.pl
Redaktor naczelna: Sylwia Witman, e-mail: ramykultury@kultura.tychy.pl
Zespół: Daria Gawrońska, Agnieszka Lakner, Małgorzata Król, Justyna Stolfik-Binda
Korekta: Agnieszka Tabor
Layout: Aleksandra Krupa i Bartek Witański Blank Studio, Marcin Kasperek KlarStudio
Skład i łamanie: Magdalena Dziedzic KlarStudio
Druk: Drukarnia AAPrint, Mikołów Nakład: 3000 egz.
Foto na okładce: Wojciech Mann

Miesięcznik znaleźć można we wszystkich instytucjach kultury, młodzieżowych domach kultury, klubach osiedlowych, urzędach, Gemini Park Tychy oraz wybranych restauracjach. Szczegółowa lista punktów dystrybucji znajduje się TUTAJ.
Poniżej prezentujemy również dotychczasowe wydania „Ram Kultury” w wersji online:

Ramy Kultury nr 25
Ramy Kultury nr 24
Ramy Kultury nr 23
Ramy Kultury nr 22
Ramy Kultury nr 21
Ramy Kultury nr 20
Ramy Kultury nr 19
Ramy Kultury nr 18
Ramy Kultury nr 17
Ramy Kultury nr 16
Ramy Kultury nr 15
Ramy Kultury nr 14
Ramy Kultury nr 13
Ramy Kultury nr 12
Ramy Kultury nr 11
Ramy Kultury nr 10
Ramy Kultury nr 9
Ramy Kultury nr 8
Ramy Kultury nr 7
Ramy Kultury nr 6
Ramy Kultury nr 5
Ramy Kultury nr 4
Ramy Kultury nr 3
Ramy Kultury nr 2
Ramy Kultury nr 1

Teatr jest wyłączony z użytkowania. Trwa w nim zaawansowany remont. Ale to nie znaczy, że zespół Teatru Małego nie pracuje. Co i gdzie przygotowaliście dla publiczności? 

Główną areną naszego działania jest Pasaż Kultury Andromeda i Scena Kameralna. Oczywiście wykorzystywaliśmy tę przestrzeń już wcześniej i będziemy to robić także po powrocie na scenę główną. Spektakl Córki Króla Leara, który miał swoją premierę na Scenie Kameralnej w tym sezonie będzie tam nadal pokazywany. Przygotowujemy się do dwóch kolejnych premier, adresowanych do młodego widza: inscenizacji Latarnika Henryka Sienkiewicza (ciekawa adaptacja reżyserki Aliny Moś Kerger) i utworu O psie, który jeździł koleją (w wykonaniu artystek Kolekttacz, które pojawiały się u nas na Dniach Teatru Malutkiego). Ta ostatnia propozycja będzie adresowana do młodszych klas szkoły podstawowej.

To propozycje dla młodszych widzów. A co z głównym nurtem?

W tak zwanym nurcie głównym zawsze staramy się pokazywać rzeczy ważne i wartościowe. Są to często spektakle wymagające spełnienia szeregu kryteriów technicznych, których w obecnej sytuacji nie jesteśmy w stanie zrealizować. Sala w Mediatece – która jest wspaniała i jestem bardzo wdzięczny Orkiestrze AUKSO za możliwość korzystania z niej – nie jest przestrzenią zaprojektowaną dla teatru. Dlatego w tym sezonie najprawdopodobniej zrezygnujemy z cyklu Scena Konesera. Niektóre spektakle, które chciałbym pokazać w tym cyklu, zaprezentujemy podczas Tyskich Spotkań Teatralnych pod koniec listopada. Mogę uchylić rąbka tajemnicy, że zainaugurujemy je Dniem Świra na podstawie tekstu Marka Koterskiego. To spektakl Teatru Ateneum w reżyserii Piotra Ratajczaka, z bardzo dobrą obsadą. Na TST pojawi się też rodzina Peszków ze spektaklem Ojciec matka tunel strachu Starego Teatru w Krakowie. Nurt mistrzowski zostanie zaprezentowany w Mediatece, natomiast nurt konkursowy w Andromedzie i innych lokalizacjach.

Zanim to nastąpi, sezon zacznie się Nocą Teatrów GZM, 9 września. 

Tak, Tychy już po raz trzynasty biorą udział w tym wydarzeniu. Tradycyjnie przy tej okazji staramy się pokazywać spektakle z naszego repertuaru i w tym roku będzie to Wyspa mojej siostry, pokaz na Scenie Kameralnej. W Andromedzie odbędą się też warsztaty. Finałem będzie przedstawienie gościnne 100 minut dla urody, zbudowane na poezji i felietonach Wisławy Szymborskiej. Magda Smalara – autorka scenariusza, reżyserka i odtwórczyni jednej z ról – wykorzystując teksty literackie opowiada o kobiecie i kobiecości, a towarzyszą jej na scenie Joanna Trzepiecińska, Izabella Bukowska-Chądzyńska i Monika Węgiel, którą tyska publiczność może pamiętać z Mistrza i Małgorzaty Andrzeja Marii Marczewskiego.

Co jeszcze możesz zdradzić z propozycji na nadchodzący sezon?

O kolejnych propozycjach będziemy informować na bieżąco, chciałbym jednak podkreślić, że spektaklem opartym na twórczości Szymborskiej inaugurujemy nie tylko nowy sezon, ale także nowy program Teatru Małego Relacje 2.0. Po czterech latach zakończyliśmy cykl Relacje i chcemy pogłębiać rozpoczęte w nim poszukiwania. Cztery lata temu sezon dotyczył relacji aktor – widz. Nadchodzący dotyczyć będzie relacji autor – widz. Szymborska bardzo mocno się w to wpisuje. Następna była relacja bóg – człowiek, teraz będziemy chcieli ją rozszerzyć o (s)twórca – dzieło. Tu ważną rolę odegra Galeria OBOK, która w przyszłym roku będzie świętować jubileusz 30-lecia. Kolejne sezony w ramach Relacji 2.0 będą już miały jednoczłonowe nazwy, ale także będą skupiać się na relacjach, które tworzą w rozmaitych konfiguracjach: Kobiecość, Męskość i Dziecięctwo.

Temu będziemy się przyglądać już w odnowionym gmachu Teatru Małego.

Zapraszam do wszystkich naszych przestrzeni, także tych, w których gościmy tymczasowo.

Dziękuję za rozmowę. 

Rozmawiała Sylwia Witman

Program:
9 września

Spektakle:
„Wyspa mojej siostry”, reż. Joanna Piwowar-Antosiewicz
Scena Kameralna, Pasaż Kultury Andromeda, Plac Baczyńskiego 2
godz.: 14.00
wiek: 7+
Bilety: 10 zł

„100 minut dla urody”, reż. Magda Smalara, spektakl muzyczny z poezją Wisławy Szymborskiej
Mediateka, Józefa Piłsudskiego 16
godz.: 19.00
Bilety: 30 zł

Warsztaty:
O sztuce bycia nieprzygotowanym – rodzinna improwizowana akcja twórcza
Scena Kameralna, Pasaż Kultury Andromeda, Plac Baczyńskiego 2
godz.: 11.00-12.00
wiek: 5+
Wstęp bezpłatny, liczba miejsc ograniczona – do pobrania wejściówki (1 dziecko + 1 rodzic) w kasie Teatru Małego

Wyspa bliskości – rodzinne warsztaty ruchowe
Scena Kameralna, Pasaż Kultury Andromeda, Plac Baczyńskiego 2
godz.: 12.30-13.30
wiek: 5+
Wstęp bezpłatny, liczba miejsc ograniczona – do pobrania wejściówki (1 dziecko + 1 rodzic) w kasie Teatru Małego

Okropnie piękne – rodzinne warsztaty plastyczne
Scena Kameralna, Pasaż Kultury Andromeda, Plac Baczyńskiego 2
godz.: 16.00 – 17.00
wiek: 5+
Wstęp bezpłatny, liczba miejsc ograniczona – do pobrania wejściówki (1 dziecko + 1 rodzic) w kasie Teatru Małego

Więcej informacji na temat wydarzeń 13. Nocy Teatrów GZM w kalendarium.

Organizatorem Nocy Teatrów GZM jest Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia.

Program 13. Nocy Teatrów GZM dostępny na: www.nocteatrowgzm.pl

Jak dojechać na Rocka na Plaży pod Żyrafą?
Rock na Plaży pod Żyrafą odbywa się w tym roku w Parku Miejskim Solidarności, gdzie można dojechać komunikacją miejską (autobusami i trolejbusami Zarządu Transportu Metropolitalnego), najbliższe przystanki to: TYCHY URZĄD MIASTA oraz TYCHY FILARETÓW.
Rozkład jazdy możesz sprawdzić tutaj: https://rj.metropoliaztm.pl/

Po zakończeniu koncertów od godziny 23.00 zapewniliśmy też prawie 30 dodatkowych połączeń autobusowych dla uczestników wydarzenia.

Dodatkowe linie / trasa / godziny odjazdu dla przystanku TYCHY URZĄD MIASTA:

– linia 21 (dodatkowy kurs do przystanku Tychy Towarowa): 23.19

– linia 21 (dodatkowe 3 kursy na trasie Tychy Tęcza – Tychy Dworzec PKP z obsługą przystanków pośrednich): 23.27, 23.47, 00.07

– linia 31 (dodatkowe 4 kursy na trasie Tychy Tęcza – Dworzec PKP z obsługą przystanków pośrednich): 23.13, 23.33, 23.53, 00.13

– linia 75 (dodatkowe 14 kursów na trasie Tychy Dworzec PKP – Tychy Sikorskiego z obsługą przystanków pośrednich): co pięć minut począwszy od 23.14

– linia 137 (dodatkowe 4 kursy na trasie Tychy Tęcza – Tychy Dworzec PKP z obsługą przystanków pośrednich): 23.18, 23.38, 23.58, 00.18

– linia 551 (dodatkowe 3 kursy na trasie Tychy Tęcza – Tychy Dworzec PKP z obsługą przystanków pośrednich): 23.23, 23.42, 00.02.

W autobusach i trolejbusach obowiązują bilety ZTM – polecamy płatności via moBilet, mPay, SkyCash, zBiletem i jakdojade.pl.

Gdzie zaparkować samochód?
Jeśli planujesz przyjechać do Tychów samochodem, rekomendujemy poniższe parkingi:
– parking przy Urzędzie Miasta Tychy, al. Niepodległości 49
– parkingi wielopoziomowe Park&Ride – ul. Wyszyńskiego (12 min. spacerem do Parku Miejskiego) i przy Dworcu PKP (tu polecamy przesiąść się na komunikację miejską, np. Riedlowy trolejbus linii „B” , który zatrzymuje się niemal przy scenie – przystanek Tychy Filaretów)
– parking przy Stadionie Miejskim przy ul. Edukacji (15 min. spacerem do Parku Miejskiego)
– parking przy ul. Starokościelnej (20 min. spacerem do Parku Miejskiego)

Wolne miejsca (także te dla osób z niepełnosprawnościami) sprawdzisz na elektronicznych tablicach systemu ITS na mieście oraz tu: https://its.tychy.pl/#parkings

Czym jest „Trolejbus z bluesem” i gdzie i kiedy kursuje?

Trolejbus z bluesem to prawdziwa gratka dla wszystkich miłośników Ryśka Riedla i twórczości zespołu Dżem. Wraz z Tyskimi Liniami Trolejbusowymi wykleiliśmy jeden z trolejbusów motywami związanymi z Waszym ulubionym zespołem i jego wokalistą. W trolejbusie z bluesem spotkasz samego Ryśka Riedla, wyglądając przez okna przeczytasz cytaty z piosenek Dżemu, a trolejbus wypełniają – a jakże – ptaki.

2 września 2023 roku będzie kursował na linii „B” na trasie Tychy Dworzec PKP – Tychy Filaretów (przystanek przy Rocku na Plaży) – Tychy Sikorskiego Wiadukt (Paprocany), w pojeździe o numerze bocznym #47 według następującego rozkładu:

– odjazdy z Dworca PKP:
5.06, 6.30, 8.00, 9.10, 10.30, 11.50, 13.10, 14.30, 15.50, 17.10, 18.30, 19.30, 20.30, 22.10, 23.11.

– odjazdy z przystanku Sikorskiego Wiadukt:
4.37, 6.01, 7.31, 8.41, 10.01, 11.21, 12.41, 14.01, 15.21, 16.41, 18.01, 19.01, 20.01, 21.31, 22.38.

Jakie udogodnienia czekają na Rocku na Plaży na osoby z niepełnosprawnościami?
Chcemy, by wszyscy mogli w Tychach „poczuć bluesa”, dlatego wszystkie osoby z niepełnosprawnościami poruszające się na wózkach zapraszamy bezpośrednio przed scenę (przed barierki) podczas Rocka na Plaży w Parku Miejskim Solidarności według poniższych zasad:

– Osobie z niepełnosprawnością na wózku może towarzyszyć maksymalnie jeden opiekun, a to, jak blisko sceny będziecie mogli się znaleźć zależy od względów bezpieczeństwa wskazanych w danym momencie przez ochronę.

– Wejście przed barierki znajduje się od strony punktu informacyjnego, zlokalizowanego po lewej stronie sceny (patrząc na nią od strony Pomnika Walki i Pracy).

– Punkt informacyjny oznaczony będzie tabliczką, a w razie trudności można poprosić o pomoc ochronę lub organizatorów.

– Na sam teren imprezy można wejść trzema wejściami znajdującymi się od strony Żyrafy oraz dwoma od strony ul. Edukacji (wejście wschodnie i zachodnie)

– Nie jest możliwe wnoszenie na teren imprezy krzesełek turystycznych itp.

Gdzie mogą zaparkować osoby z niepełnosprawnościami?
Osoby z niepełnosprawnościami posiadające karty upoważniające do zajmowania miejsca na tzw. „niebieskich kopertach” (lub kierowcy podwożący takie osoby) znajdą je w poniższych miejscach znajdujących się w możliwie najmniejszej odległości od miejsca imprezy:
– parking przy al. Niepodległości 49 (tu naliczyliśmy 6 “kopert”)
– pojedyncze miejsca dla ON znajdujące się na ul. Edukacji i Filaretów (przy Zespole Szkół Specjalnych nr 8, Darwina, Fitelberga i Elfów)
– pojedyncze miejsca na parkingu przy Przychodni nr 4 (al. Niepodległości)

Parkingi zbiorowe:
– parking wielopoziomowy Park&Ride – ul. Wyszyńskiego (12 min. spacerem do Parku Miejskiego) i przy Dworcu PKP
– parking przy Stadionie Miejskim przy ul. Edukacji (15 min. spacerem do Parku Miejskiego)
– parking przy ul. Starokościelnej (20 min. spacerem do Parku Miejskiego)

Zapełnienie parkingów zbiorowych (wybiórczo także miejsc dla osób z niepełnosprawnościami) sprawdzisz na tablicach systemu ITS na mieście oraz tu: https://its.tychy.pl/#parkings

Czy i gdzie znajdę festiwalowe gadżety?
Po raz pierwszy przygotowaliśmy dla Was linię festiwalowych gadżetów:
– kostki do gitary (o dwóch grubościach): 10 zł za dwie sztuki
– koszulki (o kroju damskim i męskim): 50 zł
– bandany (czerwone i czarne): 20 zł sztuka

Można je kupić w siedzibie Miejskiego Centrum Kultury w Tychach, ul. Bohaterów Warszawy 26, od poniedziałku do piątku w godzinach 7.30-16.30 i na naszym stoisku podczas Rocka na Plaży – w strefie piwa Tyskie w godzinach 15.00 do wyczerpania zapasów.

Uwaga! Płatność wyłącznie kartą.

Czy jak co roku będą także wianki?
Nieodłącznym elementem Rocka na Plaży są kolorowe wianki na głowę wyplatane z żywych kwiatów przez wolontariuszy z Fundacji Śląskie Hospicjum dla Dzieci „Świetlikowo”. Tak będzie oczywiście i tym razem. Świetliki i świetlikowa ekipa będą czekać nieopodal Żyrafy ze swoim kramem i oczywiście naręczami kwiatów.

Serdecznie zapraszamy!

Zajęcia odbywają się w sali parafialnej przy kościele pw. Miłosierdzia Bożego (ul. Andersa 25) w każdy wtorek w godzinach od 16.30 do 18.00. Czas trwania każdego warsztatu to dwie godziny lekcyjne.

Plan zajęć:

wrzesień
12 IX – tworzenie zakładek do książek
19 IX – jesienne wianki
26 IX – team building czyli ekozabawa z naturalnymi klockami z drewna

październik
3 X – ekomydełka i sole do kąpieli
10 X – decoupage na szkle
17 X – magiczne drzewo z mchu
24 X – kreatywne świece

listopad
7 XI – malowanie na drewnie
14 XI – czekoladowe smakołyki i malowanie czekoladą
21 XI – kreatywny beton
28 XI – bransoletki przyjaźni

grudzień
5 XII – świąteczny las w słoiku

Zapisy: tel. 32 438 20 61 oraz e-mail: mck@mck.tychy.pl
Pierwszeństwo mają mieszkańcy osiedla A.
Zajęcia bezpłatne. Liczba miejsc ograniczona.

Projekt Marka Dziekońskiego znakomicie obrazuje tezę, że istota modernizmu, jego wartość, tkwi w szczegółach. Oglądany z dystansu budynek mógł sprawiać wrażenie nieskomplikowanego, przepasanego wstęgami okien prostopadłościanu. Przy bliższych oględzinach nasycał się jednak detalem: przezierne pasy sprawiały, że lity blok otwierał się na otoczenie, a mechanizm obrotowych okien sprawiał, że pod wpływem akcji użytkowników gmach zmieniał wygląd – stawał się swego rodzaju wielkoskalową rzeźbą kinetyczną. Wizualność obiektu wzbogacały strategicznie rozmieszczone akcenty plastyczne (m.in. mozaika Franciszka Wyleżucha czy obrazy Eryka Pudełki), podkreślające wyjątkowość jego programu funkcjonalnego.

Także finałowy akord historii pierwszego budynku ZEG-u jest wiele mówiącym przykładem – tym razem na to, jak złożoną kwestią pozostaje w Polsce odbiór dziedzictwa powojennej architektury. W tym samym czasie, gdy historycy sztuki i architekci, akademicy, publicyści i artyści coraz głośniej namawiali do objęcia go konserwatorską ochroną, kolejne powstałe w latach 60. i 70. dzieła znikały z ulic naszych miast. ZEG legł w gruzach w roku 2016. Wcześniej podobny los spotkał m.in. świetny przykład polskiego brutalizmu – katowicki dworzec czy błyskotliwy inżynieryjnie Supersam w Warszawie. Później zrównano z ziemią jeszcze choćby warszawski Dom Meblowy Emilia, czy olsztyńską Halę Urania – a to dopiero początek długiej listy.

Architekt i artysta Vinicius Libardoni przyjechał do Polski z Brazylii – kraju, dla którego spuścizna modernizmu stanowi ważną część współczesnej narodowej tożsamości. Instynktownie zwracał więc uwagę na mijane na ulicach nowoczesne gmachy, dziś często będące w opłakanym stanie lub pokryte szczelnie warstwami styropianu i pastelowych tynków. Zgłębiając temat, natrafił na projekty, których na żywo nie miał już możliwości zobaczyć, bo zdążyły ustąpić miejsca wyczyszczonym działkom albo nowym placom budowy. Rozpalające wyobraźnię budynki zaczął więc na własną rękę rekonstruować – na odbijanych w betonie grafikach.

Na wystawie Libardoniego pokazywanej w Muzeum Miejskim w Tychach zobaczyć można osiem podobnych upamiętnień modernistycznych ikon. Otwiera ją obraz znaczący: portret gmachu Zakładu Elektroniki Górniczej, któremu towarzyszą materialne pozostałości po utraconym budynku – jego uratowane z gruzów fragmenty, dokumentacja, kapsuła czasu. To i inne pokazywane na wystawie betonowe płótna na wielu płaszczyznach (od metaforycznych po te całkiem namacalne) są pomnikami dla znamienitych osiągnięć powojennych budowniczych – manifestem tego, że nie powinny one z naszej kolektywnej pamięci zniknąć bez śladu.

Kuba Żary

fot. budynek Zakładu Elektroniki Górniczej w Tychach (1966–2015), proj. Marek Dziekoński, fot. 1969, ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach, w opracowaniu Viniciusa Libardoniego

Wystawę Tyscy rzemieślnicy będzie można oglądać przez całe wakacje, bo aż do 16 września. Prezentuje ona sylwetki rękodzielników, z których usług jeszcze możemy korzystać w naszym mieście. 

Chciałoby się zapytać, czy w dobie błyskawicznie postępującego rozwoju technologicznego rzemiosło ma jeszcze coś do zaoferowania? Czy może ono konkurować z zaprogramowanym przemysłem i inteligentną armią maszyn? Może to wszechobecne przytłoczenie masowością i nijakością zwróci ponownie nasz wzrok w kierunku poprawy harmonii życia społeczno-gospodarczego, co mogłoby pozytywnie wpłynąć na relacje międzyludzkie i zachwiać strukturami konsumpcjonizmu.

Autor fotoreportażu jednoznacznie uzmysławia, że ludzie, ich umiejętności i fachowość, często zdobywana latami, sprawiają, że zwykłe tworzywo nabiera wyjątkowego charakteru. Ich doświadczenie pozwala tchnąć nowe życie w nadgryzione zębem czasu przedmioty codziennego użytku, a wyobraźnia daje nieograniczone możliwości. Właśnie dlatego warto korzystać z tego, co mają do zaoferowania jedyni w swoim rodzaju – a nierzadko także ostatni w fachu – tyscy rzemieślnicy.

Nie tylko bohaterowie uwiecznieni na zdjęciach, ale również sam Piotr Podsiadły wykazał się znakomitym opanowaniem rzemiosła. Pokazał całe spektrum swojego warsztatu, ukazując różne oblicza zawodów, które nie są martwe i anonimowe, zawodów, które mają twarze tyszanki i tyszanina. Fotograf wszedł niejako w rolę miejskiego narratora. Pozwoliło mu to zachować pewien dystans, pozbawiony własnych, narzucanych odbiorcy interpretacji. Ta surowość reporterskiego spojrzenia pozwala lepiej zrozumieć i dostrzec ulotne szczegóły pracy bohaterów projektu i zachować ich własny indywidualny charakter.

Zapytany o odczucia pojawiające się podczas pracy przy projekcie, Piotr Podsiadły bez namysłu odpowiada:

To było wyjątkowo ciekawe i cenne doświadczenie. Cieszę się, że mogłem poznać tyskich rzemieślników, zobaczyć ich pracę „od kuchni”, poznać ich przeszłość i przede wszystkim podzielić się nią z innymi tyszanami. Każdy człowiek to zupełnie inna historia. Jest jednak jeden wspólny mianownik, który łączy wszystkich bohaterów. To pasja. Sposób, w jaki opowiadają o swoim zajęciu – za każdym razem słyszałem w ich głosach ogromny entuzjazm. Mam nadzieję, że Baza Rzemieślników w dalszym ciągu będzie się dynamicznie rozwijać, a my będziemy mieli okazję poznawać kolejne ciekawe historie.

Oprócz próby przedstawienia reprezentantów pewnej grupy zawodów, celem wystawy jest również zachęcenie mieszkańców do korzystania na co dzień z Tyskiej Bazy Rzemieślników, internetowej platformy zweryfikowanych zakładów z tradycją i osób oferujących usługi, będące dziełem ich rąk i talentu. Listę rzemieślników, która ciągle jest aktualizowana, znajdą Państwo na stronie internetowej Urzędu Miasta Tychy pod linkiem: umtychy.pl/tyscyrzemieslnicy.

Spójrzmy na tę wystawę z refleksją i postarajmy się ocalić od zapomnienia zawody, które z pokolenia na pokolenie przekazują wyjątkową jakość usług i wielowiekową trwałość wykonywanych przedmiotów. Nie pozwólmy, by zniknęły z mapy naszego miasta. Wraz z upadkiem sztuki rzemiosła upadnie wartościowość wytwórczości, a wraz z tym niechybnie pożegnamy się z jakością usług na rzecz jednorazowości.

Daria Gawrońska
Ramy Kultury

Od czerwca do września na terenie Browaru Obywatelskiego będzie można oglądać wystawę Polskie lato. Duda-Gracz u Tichauera.

Malarstwo Jerzego Dudy-Gracza na Śląsku jest doskonale znane, chociażby za sprawą wystaw prezentowanych w Muzeum Śląskim. Jednak zbiór dzieł, który zostanie pokazany w Tichauer Art Gallery, należy do prywatnej kolekcji i rzadko jest udostępniany szerokiej publiczności.

Jerzy Duda-Gracz o swojej twórczości mówił: „Maluję to, co mi w duszy gra; im bardziej człowiek pierniczeje, tym lepiej wie, że odchodzi, a z nim cały ten świat. Z upływem czasu rodzi się czułość i tęsknota za tym, co bezpowrotne”. 

Był określany mianem „wnikliwego satyryka”. Jego sztuka odsłania świat „ponurej groteski” – jak twórczość artysty określał Krzysztof Teodor Toeplitz. Był jednym z najznakomitszych polskich portrecistów współczesnych. Jego dorobek zawiera wiele autoportretów i portretów, także osobistości tworzących kulturę Polski za życia artysty, m.in. Jerzego Waldorffa i Kazimierza Rudzkiego.

Artysta urodził się w Częstochowie w 1941 roku. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Grafiki w filii w Katowicach (obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach). Dyplom otrzymał w 1968 roku. Nauczał na Wydziale Grafiki, w Europejskiej Akademii Nauk w Warszawie, a także na Wydziale Radia i Telewizji im. K. Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zmarł w 2004 roku.

Sylwia Witman
Ramy Kultury

Więcej informacji na temat wystawy znajdą Państwo na stronie dudagraczutichauera.pl

Powyżej fragment obrazu Ostatni zapis Jerzego Dudy-Gracza