Ekspozycja prezentuje współczesne artystki twórczo związane z naszym regionem, pracujące w różnym medium (malarstwo, grafika, projektowanie ubioru, projektowanie graficzne, film dokumentalny). Są wśród nich: Anita Baenisch–Juda, Judyta Bernaś, Agnieszka Cieślińska–Kawecka, Dorota Hadrian, Ewa de Iulis Błaszak, Ilona Kanclerz, Weronika Siupka, Sybilla Skałuba, Monika Starowicz, Agata Szymanek, Ewa Zawadzka i Joanna Zdzienicka–Obałek.

Artystki, na zaproszenie kuratorów wystawy – dr hab. Irmy Koziny i dr. Patryka Oczki – podjęły swoiście pojmowany dialog z historią, składając swoją twórczością hołd kobietom działającym na przemysłowym Górnym Śląsku w XIX i XX wieku. Wśród nich znajdziemy zarówno przedstawicielki arystokracji (Daisy Hochberg von Pless) i wielkich śląskich rodów przemysłowców (Waleska von Tiele–Winckler, Matka Ewa von Tiele–Winckler, La Païva – Blanka Henckel von Donnersmarck, Fryderyka Karolina von Reden, Joanna von Schaffgotsch), powojenne tyskie architektki (Hanna Adamczewska–Wejchert i Maria Czyżewska „Murka”), jak i wybitne naukowczynie (noblistka Maria Goeppert–Mayer) i artystki (aktorka Aleksandra Śląska, kostiumolożka Barbara Ptak).

To propozycja wystawiennicza nie tylko dla śledzących trendy w sztuce współczesnej, ale poruszająca ważne wątki lokalnej herstorii w szerszym europejskim kontekście, pokazująca ich wagę i aktualność.

Weronika Siupka – urodzona w 1977 roku w Katowicach. W 2003 roku uzyskała dyplom katowickiej Akademii Sztuk Pięknych w zakresie projektowania form przemysłowych. Od 2007 roku tworzy cykle graficzne oraz obrazy inspirowane architekturą przemysłową i miejską. W 2010 roku dominującą techniką jej prac stała się akwaforta. Istotną cechą grafik artystki jest emocjonalne odzwierciedlenie krajobrazu industrialnego Górnego Śląska, odchodzącego w zapomnienie w związku z trwającą od lat 90. XX wieku restrukturyzacją tego górniczego niegdyś regionu.

Waleska von Tiele–Winckler – urodzona 26 sierpnia 1829 roku. Córka i spadkobierczyni Franciszka Wincklera, wybitnego przemysłowca, właściciela licznych kopalń i hut. Jej imię wywodzi się od czeskiego słowa „zlatovláska”, czyli złotowłosa. Katoliczka, piękna i niezwykle majętna, miała legendarne powodzenie u mężczyzn. W 1854 roku poślubiła pruskiego oficera Huberta von Thiele, z którym miała ośmioro dzieci. Jedną z ich córek była Matka Ewa z Miechowic. Waleska wspierała budowy i rozbudowy kościołów oraz prowadziła intensywną działalność dobroczynną, pomagając biednym i chorym. Jest autorką „Tradycji rodzinnych” – wspomnień będących ważnym źródłem wiedzy na temat rodu Tiele–Wincklerów. Zmarła 18 marca 1880 roku.

więcej o wystawie czasowej „Księżniczki i dziewczyny”

zapisy: Gabriela Oleksy, tel. 32 327 18 20–21, wew. 25, e–mail: g.oleksy@muzeum.tychy.pl
liczba uczestników ograniczona
wstęp wolny

Chcemy, żebyście czuli się u nas bezpiecznie. Dlatego, zwiedzając wystawę, zachowajmy środki ostrożności. Prosimy stosować się do wszystkich reguł bezpieczeństwa oraz komunikatów obsługi, a wcześniej zapoznać się z regulaminami.