Krakowska scena artystyczna nie poddała się socjalistycznej przaśności PRL-u. W klubie Helikon grał jazz na najwyższym światowym poziomie, w Piwnicy pod Baranami kwitła piosenka literacka i kabaretowa, a wszyscy spotykali się i wzajemnie inspirowali w Klubie pod Jaszczurami. Tamtego Krakowa, tamtego środowiska już nie ma, ale jego dziedzictwo pielęgnuje i rozwija Grzegorz Turnau, „nieślubne dziecko” Marka Grechuty, Jana Kantego Pawluśkiewicza i Zygmunta Koniecznego. Zresztą, jakie tam dziecko – to już od trzech dekad, od fantastycznego debiutu „Naprawdę nie dzieje się nic” (1994), niekwestionowany mistrz gatunku zwanego poezją śpiewaną. Trochę niefortunnie, bo taki szyld zwraca uwagę przede wszystkim na słowo, a przecież utwory Grzegorza Turnaua to również znakomita muzyka. W projekcie „Kiedyś nadejdzie taki dzień” właśnie piękne melodie wyjdą na pierwszy plan – zarówno te, które publiczność doskonale zna z największych przebojów artysty, jak i te, które pozostawały niesłusznie w cieniu.