On fotografował budowę Tychów w latach 1954–1981. Ona sięga do archiwum jego zdjęć współcześnie. Dziadek i wnuczka. Pracownik sektora budowlanego i artystka wizualna.
Barbara Kubska skupia uwagę na człowieku, patrzy na miasto jak na dom, nie tylko jak na projekt urbanistyczno-architektoniczny. Wybiera fotografie, z którymi twórczość Zygmunta Kubskiego nie jest kojarzona – nie mają znamion dokumentacji technicznej. Nie tyle przedstawia obrazy, co sposób patrzenia na nie.

Wystawa jest realizowana w ramach Stypendium Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury.

Barbara Kubska (1986) – artystka wizualna, posługująca się w swoich projektach artystycznych głównie fotografią, instalacją oraz obiektami. Absolwentka i wykładowczyni Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Obroniła dyplom w Pracowni Grafiki Książki oraz Pracowni Fotografii (2011). Członkini Fundacji Kultura Obrazu. Współpracuje z Muzeum Miejskim w Tychach od 2016 roku, kiedy zrealizowała wystawę oraz książkę wchodzące w dialog z fotografiami Stanisława Gadomskiego. W 2020 roku nakładem ASP w Katowicach ukazała się jej książka „Miasto, fotografia, archiwum”, bazująca na fotografiach Zygmunta Kubskiego ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach.

Zygmunt Kubski (1921–2008) – fotograf, amator. Wywodził się z majątku ziemskiego Winnica w wielkopolskim Trzemesznie (w czasie wojny zajętym przez wojsko niemieckie, po wojnie rozparcelowanym). Po utracie ziemi przeniósł się do Szczecina, gdzie podjął pracę w Centrali Materiałów Budowlanych. Tam po raz pierwszy zetknął się z budownictwem, tam też poznał Annę Sklepińską (przybyłą spod Lwowa), z którą wziął ślub w 1949 roku. Następnie zatrudnił się w Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego, które w 1954 roku skierowało go do budowy Tychów w ramach powołanego Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego – Nowe Tychy. Początkowo pracował jako dyspozytor w ZBM, a na początku lat 60. został kierownikiem Międzyzakładowego Klubu Techniki i Racjonalizacji. Fotografował budujące się miasto – dokumentował etapy budowy miasta, powstawanie osiedli B, C, D, E, F, M, N i O, technologię budowy, m.in. system 540 i W–70, obiekty zaplecza poligonowego, budowlanego, bazę transportową, sprzęt budowlany, miasteczko barakowe oraz zagospodarowanie terenu i nowoczesną architekturę. Rejestrował organizację życia społecznego mieszkańców, wydarzenia i zjawiska kulturalne. Zmarł w Tychach. W zbiorach Muzeum Miejskiego w Tychach zachował się bogaty zbiór jego fotografii z lat 1954–1980.

Tychy (1951) – choć mają długą historię, pełne prawa miejskie otrzymały dopiero w 1951 roku. Po rozpoczętej wówczas rozbudowie miały zapewnić bazę mieszkaniową dla osób zatrudnionych w przemyśle ciężkim i wydobywczym w okolicznych miejscowościach. Pierwsze osiedle, oznaczone literą A, zostało zaprojektowane przez Tadeusza Teodorowicza-Todorowskiego. Kolejne wpisują się w koncepcję generalnych projektantów miasta, Kazimierza Wejcherta i Hanny Adamczewskiej-Wejchert. Plan urbanistyczny opierał się na krzyżu kompozycyjnym: oś północ–południe miała łączyć tereny Parku Północnego z lasem paprocańskim, oś wschód–zachód pokrywała się z przebiegiem wykopu kolei średnicowej. Osiedla reprezentują różne style architektoniczne (od socrealizmu do postmodernizmu), ich nazwy odpowiadają kolejnym literom alfabetu.

kuratorki: Barbara Kubska i Ewelina Lasota
identyfikacja wizualna: Katarzyna Wolny-Grządziel
koordynacja produkcji: Dorota Kordys
produkcja: NB Reklama Krystian Banik, RAPPID, Tomasz Lis
program edukacyjny: Anna Kura
promocja: Agnieszka Woszczyńska, Gabriela Oleksy

więcej o wystawie czasowej „Barbara Kubska – Zygmunt Kubski. Czas nieutracony”

czas trwania: 14 maja–30 września 2022

fot. Zygmunt Kubski, ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach