Lecieliście kiedyś tak bardzo, bardzo wysoko? To cudowne uczucie. W samolocie zawsze wybieram miejsce przy oknie i nie chodzi mi tylko o widoki ziemi, ale przede wszystkim o widok chmur. Wyglądają one jak gigantyczna wata cukrowa, jak puch, w który można wskoczyć. Są jak czysta przyjemność. Białe, miękkie, o różnych kształtach. A gdyby tak polecieć jeszcze wyżej? W gwiazdy, w kosmos, w którym nie ma żadnych dźwięków i dlatego możemy wymyślić sobie takie, jakie tylko chcemy. Właśnie dlatego twórcy muzyki do filmów science-fiction są tak popularni: ciągle próbują odgadnąć, jak brzmi kosmos. Zapraszam Was na wspólny lot w chmury, w niebo, poza to, co znamy!