„Wystawa pt. „Świat bez nas II” jest refleksją nad pustką, która zawsze była w moich obrazach obecna, i którą prezentowałem, a także sam odczytywałem, jako niedopowiedzianą, tajemniczą przestrzeń, pełną różnorakich obietnic. Teraz, w miarę upływu czasu, postrzegam te pustkę jako coś nieodwracalnego, bardzo namacalnie konkretnego nie tylko wymiarze indywidualnym, ale wręcz globalnym. I chociaż przybiera, mam nadzieję, czasami atrakcyjnie malarską formę, obiecuje coraz mniej i, niestety, jest obrazem świata, który w coraz mniejszym stopniu zasługuje na naszą obecność.
Wystawa ta nie jest jednak całkowicie pesymistyczna. Dopóki istnieje sztuka, dopóty zaświadczamy o naszej obecności. I choć sztuka karleje, podobnie jak świat wokół nas, to przecież karmimy się nią, przeżywamy, czasem jej wierzymy, często z nią polemizujemy, analizujemy, akceptujemy bądź odrzucamy. To nasz wspaniały przywilej.
Tytuł wystawy jest zapożyczeniem, cytatem tytułu fascynującej książki Alana Weismana, w której autor opisuje świat, który wskutek nagłego zniknięcia, nieobecności naszego, ludzkiego gatunku, pozostał sam sobie. I ma się całkiem nieźle” – Roman Maciuszkiewicz

Roman Maciuszkiewicz – ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach w 1980 r. Zorganizował 44 wystawy indywidualne, brał udział w ok. 100 pokazach zbiorowych, na których otrzymał kilkanaście nagród i wyróżnień. Zajmuje się głównie malarstwem, od pewnego czasu realizując prezentacje indywidualne konstruuje je tematycznie, zamykając prace w cykle. Ważniejsze to: Metropolis, Fabryka snów, Miasto różne, Tam…, Przystań i obecnie realizowany Świat bez nas. W latach 90. krótko zajmował się performance i obiektami sztuki współpracując z grupą „ 4” (M. Kamieński, R. Kalarus, L. Jaszczuk). Obok praktyki artystycznej i dydaktycznej w kręgu jego zainteresowań jest teoria sztuki. W latach 1993 – 2001 współredagował pismo kulturalne Opcje publikując zarówno w nim, jak i w kilku innych periodykach o zasięgu ogólnopolskim (Exit – Nowa Sztuka w Polsce) i regionalnym (Śląsk) liczne teksty o sztuce – dotyczące jej historii i współczesności. W 2010 roku opublikował w Wydawnictwie Uniwersyteckim UŚ zbiór esejów zatytułowany Obrazy. Intuicje. Imaginacje.

W dorobku artystycznym ma także opowiadania i poezje publikowane w pismach literackich oraz słuchowiska radiowe. W 2006 r. zrealizował scenografię do Makbeta W. Shakespeara dla Teatru im. St. Wyspiańskiego w Katowicach, za którą otrzymał doroczną nagrodę „Złota Maska” (wspólnie z Henrykiem Baranowskim). W latach 2002 – 2009 wykładał w ASP w Katowicach. W Instytucie Sztuk Plastycznych na Wydziale Sztuki i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego pracuje od 2002 roku, od 2015 r. na stanowisku profesora.