Spotkanie ma na celu wzmocnienie kompetencji dotyczących przygotowania, wykonania oraz obsługi i podsumowania procesu, jakim jest produkcja wystawy.

Doświadczenie muzealne nie jest tylko „zobaczeniem wystawy”. To doświadczenie wszechstronne, gdzie poza dawką wspaniałej wiedzy przygotowanej przez kuratorów wystawy i wyjątkowymi obiektami, zwiedzający obcują z odczuwalną przestrzenią, która jest wciąż interpretowana przez mózg, nawet jeśli jest to nieuświadomione. Są bowiem miejsca, gdzie czujemy się źle, i takie, gdzie chcemy wracać.

Współczesne muzea, zarówno te skupiające międzynarodową publiczność, jak i te lokalne, są ośrodkami dialogu, generując życie i zmiany. Zaproszeniem do tej przestrzeni najczęściej jest wystawa, która może być atrakcyjna nie tylko dla rodzin z dziećmi czy seniorów, ale również dla osób z różnych przestrzeni kulturowych, osób z niepełnosprawnościami, z różną wrażliwością oraz takich, które, zamiast spotkać się przy kawie „na mieście”, będą chciały wraz z przyjaciółmi spotkać się w muzeum „na wystawie”.

Wśród tematów poruszanych podczas spotkania:

–> Od czego zacząć planowanie realizacji wystawy?
–> Jak budować harmonogram realizacji wystawy i na jakie etapy go podzielić?
–> Na co zwracać uwagę planując, realizując i użytkując wystawę?
–> Jak pracować z architektem/scenografem i eksponatem muzealnym?
–> Jakich błędów projektowych i wykonawczych unikać?
–> Jak komunikować się poprzez ekspozycję?
–> Jak angażować uczestników i uczestniczki wystawy z różnymi potrzebami?
–> Jak wychodzić poza schematy wystawiennicze?

oraz aspekty dodatkowe:

–> strefa wejścia na wystawę (intro);
–> strefa dźwięków, świateł, dotyku, multimediów;
–> strefa dzieci;
–> strefa odpoczynku zwiedzających;
–> rola edukacji w planowaniu i produkcji wystawy;
–> zwiększanie dostępności (nie tylko tej wymaganej, ale i poprawiającej komfort osób z różnymi potrzebami).

prowadzi: Aleksandra Grabowska – specjalistka ds. produkcji wystaw, Muzeum Historii Polski w Warszawie. W latach 2005–2021 zrealizowała wykonawczo ponad 80 wystaw, z czego 11 wielkopowierzchniowych (tzn. od 800 mkw do 2 500 mkw) oraz 10 międzynarodowych. W ciągu pracy zawodowej koordynowała projekty wystawiennicze od momentu pomysłu, koncepcji, projektu przez realizację i montaż, aż po efekt końcowy tj. demontaż wystawy i ewaluację procesu. Koordynowała ponad 35 programów towarzyszących wystawom. Przez lata była członkinią zespołów przyznających dotacje na cele wystawiennicze, zwracając uwagę na rozwiązania włączające poszczególnych uczestników m.in. osoby z niepełnosprawnościami, osoby ze spektrum autyzmu, Głuchych, niewidomych, „innych” kulturowo. Zawodowo współpracuje z muzeami instytucjonalnymi, prywatnymi galeriami, projektantami, wykonawcami oraz miejskimi wydziałami kultury, dokładnie poznając, czym wystawiennictwo jest dla określonych grup. Fascynuje ją analiza relacji uczestnik–wystawa – uczestnik, który odkrywa temat oraz dany obiekt dotąd mu nieznany lub zaprezentowany poprzez formułę, która go porusza.

fot. Aleksandra Grabowska