Pracując z samą konwencją melodramatu i ją dekonstruując, twórcy przyglądają się losom głównej bohaterki Ewy. Traktują ją w sposób niejednostkowy i metaforyczny, a także konfrontują ją na scenie z męskimi bohaterami tej powieści. Realizatorki i realizatorzy podejmują próbę queerowo-feministycznego odczytania historii Ewy, starając się wykroczyć poza męskie spojrzenie, zapisane w powieści Stefana Żeromskiego i utrwalone w filmowej adaptacji Waleriana Borowczyka. W centrum ich zainteresowania znajduje się uwikłanie bohaterki w zależności patriarchatu oraz to, jak na przestrzeni lat zmieniła się narracja wokół kobiet.

Twórcy pragną spojrzeć na kobiece ciało i seksualność w sposób podmiotowy, szukając sposobu na wyzwolenie ich z konwencji. Czy Ewa wygnana z raju za pierwszy grzech już zawsze musi być skazana na piekło?

Współproducentem spektaklu jest Teatr Mały w Tychach.

Czas trwania : 165 minut

Autor: Stefan Żeromski
Reżyseria: Wojtek Rodak
Scenariusz i dramaturgia: Iga Gańczarczyk
Scenografia i reżyseria świateł: Katarzyna Pawelec
Kostiumy: Marta Szypulska
Muzyka: Teoniki Rożynek
Choreografia: Alicja Nauman
Video: Martyna Miller
Asystent reżysera: Jacek Niemiec
Asystentka kostiumografki: Sara Julia Pons
Inspicjent, sufler: Katarzyna Gaweł

Obsada: Szymon Czacki, Małgorzata Gałkowska, Magda Grąziowska, Stanisław Linowski, Filip Perkowski, Przemysław Przestrzelski, Karolina Staniec.

Czapki z głów przed aktorami, szczególnie Ewami – Karoliną Staniec, Magdą Grąziowską i – Małgorzatą Gałkowską, której monolog o przemijaniu jest jedną z najlepszych, najbardziej przejmujących scen, jakie można teraz zobaczyć na w polskim teatrze. A Łukasz i Szczerbic (brawurowe role Szymona Czackiego i Stanisława Linowskiego), za każdym razem pojawiając się na scenie, wnosili w tę opowieść o pogmatwaniu ludzkiej natury pewien niesłychanie kuszący powiew dwuznaczności. Zachwycające.

Rafał Turowski, Chillizet.pl

Ten spektakl pokazuje najlepszy sposób, w jaki wystawiać dziś klasyczne melodramaty: bawić się konwencją i dodawać współczesne konteksty. Najmocniej wypadają dopisane Żeromskiemu sceny, dotyczące recepcji jego powieści i jej adaptacji: osobista opowieść Magdy Grąziowskiej o graniu Ewy dekadę temu jest porażająca. Męska część obsady wypada świetnie, ale na pierwszym planie są trzy aktorki, grające główną bohaterkę. A finałowy monolog Małgorzaty Gałkowskiej o sytuacji kobiet w jej wieku, wbija w fotel.

Przemek Gulda, E-teatr.pl/guldapoleca

Spektakl dla widzów od 18 lat. W spektaklu występują sceny nagości, wykorzystywany jest dym.
Tematy wrażliwe: aborcja, gwałt, praca seksualna, odwołania do seksu.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.